به گزارش مرکز خبر و اطلاع رسانی روابط عمومی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) سومین پیش همایش از همایش بین المللی اندیشه های علامه طباطبایی در تفسیر المیزان هم راه با میزگرد علمی با موضوع روش تفسیر قرآن به قرآن علامه طباطبایی (ره) روز پنج شنبه 4 اردیبهشت ماه 93 ساعت 10 تا 13 در تالار معرفت پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی شهر مقدس قم برگزار شد
در این همایش حجت‌الاسلام و المسلمین محمود رجبی با موضوع «مبانی تفسیر قرآن از نظر علامه طباطبایی»، حجت‌الاسلام و المسلمین عبدالکریم بهجت پور با موضوع «مرز تفسیر تبیین و جری و تطبیق در نگاه علامه» و حجت‌الاسلام و المسلمین محمد عابدی با موضوع «قرائت های مختلف از روش تفسیر قرآن به قرآن علامه» سخنرانی کردند و به ارائه دیدگاه های خود پرداختند.
دبیر علمی این پیش همایش حجت‌الاسلام و المسلمین محمد علی اسدی نسب بود که در آغاز به توضیح برنامه‌های این همایش پرداخت و در پایان با جمع بندی علمی، سومین نشست را با ذکر خاطره‌ای زیبا از علامه طباطبایی به پایان برد.
اولین سخنران پیش همایش حجت‌الاسلام و المسلمین استاد عابدی بود که گفت: اکثر محققان برداشت‌های پراکنده‌ای از تفسیر المیزان دارند و قرائت از روش تفسیر المیزان در روش آنان با مبانی علامه گاهی جود در نمی‌آید و به نظرم این قرائت ها 10 یا 12 قرائت است که یکی از این روش ها روش تفسیر قرآن به قرآن آیات است و تفسیر آیت‌الله جوادی آملی هم از نوع تفسیر قرآن به قرآن است.
وی خاطر نشان کرد: در جمع آوری برداشت‌ها، برداشت آیت‌الله مصباح، آیت‌الله معرفت، دکتر صادقی، استاد بابایی و استاد بهجت پور را مطرح کرده ام و به توضیح آن پرداخته ام.
عابدی در ادامه افزود: برای مشکل فهم و اختلاف فهم‌ها، روش قرآن به قرآن در نگاه علامه وجود دارد و در هندسه مقدمات المیزان، 22 مبنا در مقدمه یافت می‌شود که می‌توان آن را خلاصه کرد و علامه 7 محور را بیان می‌کند.
در ادامه این پیش همایش آیت‌الله رجبی به مبانی روش تفسیر قرآن به قرآن پرداخت و گفت: مرحوم علامه علاوه بر قرآن به عنوان منبع، روایت و عقل را هم منبع می‌دانند ولی به بحث شهود اهمیت چندانی قائل نیستند اگرچه از آن هم بهره مند بوده اند.
وی در ادامه افزود: منشا نقدها عدم شفاف بودن جایگاه هر منبع و دیدگاه علامه در هر منبع است که باید آنگونه که خودش بیان کرده است آن را روشن سازیم و اگر چنین شود بسیاری از اختلاف ها رنگ می‌بازد.
وی اظهار داشت: بی نیازی قرآن به غیر قرآن به معنای منبع بودن روایت و عقل نیست و به معنای بی نیازی مفسر به فهم به غیر قرآن هم نمی‌باشد.
وی خاطر نشان کرد: ما باید در تفسیر به داده‌های تضمینی تاکید کنیم و آنچه که یقینی نیست نمی‌تواند در تکیه گاه تفسیر باشد. ما باید یقین داشته باشیم که روایت صادر شده است و در بدیهیات هم به بدیهیات عقلی تکیه کنیم یعنی بر یقینیات تکیه کنیم.
آیت‌الله رجبی گفت: قرآن در میان مقاصد خودش هیچگونه ابهامی ندارد و تحمیل به قرآن به کلی مردود است.
سخنران پایانی این پیش همایش استاد بهجت پور بود که به هندسه روش تفسیری علامه پرداخت و گفت: علامه به حد و مرزها توجه داشته و به کشف مراد خدای متعال پرداخته است. وی در ادامه به فهم قرآن از حیث مفهومی، مصداقی و تفصیلی اشاره کرد و سپس گفت: من به ترتیب نزول تأکید دارم و هرچه به این مسئله نزدیک تر شویم فهم مطلب دقیق‌تر می‌شود و با پیام کلی و تطبیق به شرایط موجود جهان می‌توان به فهم بیشتری رسید و با نگاه به خود قرآن می‌شود منابعی را که خود قرآن راهنمایی کرده است را از دل آن متن در آورد.
